فصل سی ام
عید آمده ورفته بود,اما براي من هیچ لطفی نداشت.از ناراحتی درحال انفجار بودم.دلم گرفته
بود.افسرده وکسل به حیاط سرسبز خیره شدم.صداي مادرم بلند شد:
-مهتاب اگه پشیمون شدي زنگ بزن بابات بیاد دنبالت.
جوابی ندادم.لحظه اي بعد صداي بسته شدن در را شنیدم.پدرومادرم داشتند می رفتند خانه نازي
خانم ومن اصلاً حوصله نداشتم,حدس می زدم مادر هم باشنیدن حرفهاي آن روز من,ازصرافت
ازدواج من وکوروش افتاده بود.چون بی حرف وجنجال قبول کرد من خانه بمانم.روي تختم
نشستم.یاد چهارشنبه سوري افتادم.چقدر بهم خوش گذشته بود.همه خانه شادي دعوت
داشتیم.من,لیلا,آیدا وچندتا ازدوستان قدیمی شادي,وقتی به حسین اطلاع دادم که به خانه شادي
می روم باخنده گفت:کجا هست؟
باتعجب گفتم:می خوایی بیایی؟
مردد گفت:خوب شاید بیام باهم از روي آتیش بپریم,نیام؟
6,7 همه می آییم دم در.بعد آدرس را دادم وبی / خوشحال جواب دادم:حتماً بیا.احتمالاً ساعت 5
صبرانه منتظر فرارسیدن شب شدم.خانه شادي زیاد باما فاصله نداشت.یک مهمانی دخترانه
ترتیب داده بود تا دورهم باشیم.من هم ازخدا خواسته قبول کردم.امسال سهیل به محله گلرخ می
رفت ومن حسابی تنها می ماندم.مادروپدرم هم اهل آتش بازي این حرفها نبودند.قرار بود من